Gwiazd naszych wina
John Green
John Green
tłumaczenie: Magda Białoń-Chalecka
tytuł oryginału: The Fault in Our Stars
wydawnictwo: Bukowy Las
data wydania: 6 lutego 2013
liczba stron: 312
kategoria: literatura młodzieżowa
tytuł oryginału: The Fault in Our Stars
wydawnictwo: Bukowy Las
data wydania: 6 lutego 2013
liczba stron: 312
kategoria: literatura młodzieżowa
cena: 34,90 zł
Hazel Grace Lancaster ma 16 lat, 3 lata temu dowiedziała się, że ma raka tarczycy w czwartym stadium. Od tamtej pory nie chodzi do szkoły. Spędza całe dzień oglądając America's Next Top Model i czytając ukochaną książkę-"Cios udręki". Pomijając grupę wsparcia i spotkania z Kaitlyn (jej przyjaciółką) Hazel nigdzie nie wychodzi. Musi cały czas mieć przy sobie butlę z tlenem, którą nazwała Philip.
Augustus wygrał swoją wojnę z rakiem tkanki kostnej, czego skutkiem była amputacja nogi. Jednak by wesprzeć przyjaciela idzie z nim na spotkanie grupy wsparcia. I tam właśnie poznał Hazel.
Sięgnęłam po tą książkę ponieważ wszyscy tak się nią zachwycali i chciałam rzeczywiście sprawdzić czy mają racje. I mieli.
"Gwiazd naszych wina" jest to świetna powieść nie tylko dla młodzieży, ale również dla dorosłych.
Bardzo podobała mi się Hazel. Jest to dziewczyna chora na raka, a mimo to nie poddaje się gdy autor jej ulubionej powieści pisze, że jeśli chce poznać ciąg dalszy książki musi przyjechać do Amsterdamu. Jest silna psychicznie, codziennie znosi fakt, że to może być jej ostatni dzień na tym świecie.
Przez ostatnie kilkadziesiąt stron płakałam (czasami śmiałam się w tym samym czasie). Jest to naprawdę świetna książka zapadająca w pamięć, polecam każdemu.
Cytaty:
"Chodziłam na grupę wsparcia z tych samych powodów, z których pozwalałam pielęgniarkom po zaledwie półtorarocznej edukacji truć mnie chemikaliami o egzotycznych nazwach: chciałam zadowolić rodziców. Na tym świecie jest tylko jedna rzecz okropniejsza niż umieranie na raka w wieku szesnastu lat, a jest nią posiadanie dziecka, które na tego raka umiera."
"Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje."
"- Okay - powiedział, gdy minęła cała wieczność. - Może "okay" będzie naszym "zawsze".
- Okay - zgodziłam się."
"To tylko nasza, a nie gwiazd naszych wina"
"Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń."
"Panie, daj mi siłę, abym zmienił to, co zmienić mogę; daj mi cierpliwość, abym zniósł to, czego zmienić nie mogę, i daj mi mądrość, abym odróżnił jedno od drugiego."
"Nie uważam, że wszyscy powinni mieć oboje oczu, nie chorować i tak dalej, ale każdy powinien przeżyć prawdziwą miłość, a ona powinna trwać przynajmniej do końca jego życia."
"Poszedłem rano do klinki i wyznałem chirurgowi, że wolałbym być głuchy niż ślepy. A on na to: „To nie działa w ten sposób”, więc ja: „Tja, rozumiem, że to tak nie działa. Mówię tylko, że wolałbym być głuchy niż ślepy, gdybym miał wybór, choć przecież wiem, że go nie mam”. A facet odpowiedział: „Dobra wiadomość jest taka, że nie będziesz głuchy”. Odrzekłem więc: „Dziękuję za zapewnienie, że nie ogłuchnę z powodu raka oka. Mam wielkie szczęście, że taki intelektualny gigant jak pan zgodził się mnie operować”."
"- Jestem granatem - powtórzyłam. - Chcę trzymać się z dala od ludzi, czytać książki, rozmyślać i spędzać czas z wami, ponieważ i tak nie mogę zrobić nic, żeby was nie zranić. Jesteście zbyt zaangażowani, więc pozwólcie mi po prostu żyć tak, jak chcę, dobrze? Nie mam depresji. Nie muszę nigdzie wychodzić. I nie mogę być typową nastolatką, ponieważ jestem granatem."
"Ta powieść powstała z linii wydrapanych na papierze (...). Zamieszkujący ją bohaterowie nie mają żadnego innego życia poza tymi liniami. Co się z nimi dzieje? Wszyscy przestaną istnieć w chwili, gdy powieść się kończy."
"To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce."
"- Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?
– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.
– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej. Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.
– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy."
"Wszelki ratunek jest chwilowy - odparł. - Kupiłem im minutę. Może ta minuta kupi im godzinę, a ona rok. Nikt nie kupi im wieczności, Hazel Grace, ale moje życie dało im minutę. A to już coś."
"Chodziłam na grupę wsparcia z tych samych powodów, z których pozwalałam pielęgniarkom po zaledwie półtorarocznej edukacji truć mnie chemikaliami o egzotycznych nazwach: chciałam zadowolić rodziców. Na tym świecie jest tylko jedna rzecz okropniejsza niż umieranie na raka w wieku szesnastu lat, a jest nią posiadanie dziecka, które na tego raka umiera."
"Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje."
"- Okay - powiedział, gdy minęła cała wieczność. - Może "okay" będzie naszym "zawsze".
- Okay - zgodziłam się."
"To tylko nasza, a nie gwiazd naszych wina"
"Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń."
"Panie, daj mi siłę, abym zmienił to, co zmienić mogę; daj mi cierpliwość, abym zniósł to, czego zmienić nie mogę, i daj mi mądrość, abym odróżnił jedno od drugiego."
"Nie uważam, że wszyscy powinni mieć oboje oczu, nie chorować i tak dalej, ale każdy powinien przeżyć prawdziwą miłość, a ona powinna trwać przynajmniej do końca jego życia."
"Poszedłem rano do klinki i wyznałem chirurgowi, że wolałbym być głuchy niż ślepy. A on na to: „To nie działa w ten sposób”, więc ja: „Tja, rozumiem, że to tak nie działa. Mówię tylko, że wolałbym być głuchy niż ślepy, gdybym miał wybór, choć przecież wiem, że go nie mam”. A facet odpowiedział: „Dobra wiadomość jest taka, że nie będziesz głuchy”. Odrzekłem więc: „Dziękuję za zapewnienie, że nie ogłuchnę z powodu raka oka. Mam wielkie szczęście, że taki intelektualny gigant jak pan zgodził się mnie operować”."
"- Jestem granatem - powtórzyłam. - Chcę trzymać się z dala od ludzi, czytać książki, rozmyślać i spędzać czas z wami, ponieważ i tak nie mogę zrobić nic, żeby was nie zranić. Jesteście zbyt zaangażowani, więc pozwólcie mi po prostu żyć tak, jak chcę, dobrze? Nie mam depresji. Nie muszę nigdzie wychodzić. I nie mogę być typową nastolatką, ponieważ jestem granatem."
"Ta powieść powstała z linii wydrapanych na papierze (...). Zamieszkujący ją bohaterowie nie mają żadnego innego życia poza tymi liniami. Co się z nimi dzieje? Wszyscy przestaną istnieć w chwili, gdy powieść się kończy."
"To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce."
"- Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?
– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.
– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej. Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.
– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy."
"Wszelki ratunek jest chwilowy - odparł. - Kupiłem im minutę. Może ta minuta kupi im godzinę, a ona rok. Nikt nie kupi im wieczności, Hazel Grace, ale moje życie dało im minutę. A to już coś."
Zwiastun filmu:
Zdjęcia z filmu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz