Gra o tron

Gra o tron
George R. R. Martin

tłumaczenie: Paweł Kruk
cykl: Pieśni Lodu i Ognia tom 1
tytuł oryginału: A Game of Thrones
wydawnictwo: Zysk i S-ka
data wydania: 2003

liczba stron: 778
kategoria: fantasy

cena: 49 zł

W książce jest poruszone wiele wątków np. polityczny, miłosny, przyjaźni itd.
Teraz rządy sprawuje Robert Baratheon, mimo to żona steruje nim na wszystkie możliwe sposoby. Toczy się gra o tron. Po tajemniczej śmierci dawnego Namiestnika Króla, Jona Arryna, Robert proponuje to stanowisko swojemu dawnemu przyjacielowi Eddardowi Starkowi. Ned po wahaniu przystaje na propozycję. Gdy już mają wyruszać na południe, jeden z jego najmłodszych synów zostaje ciężko ranny. A Jon Snow, bękart Neda, postanawia przywdziać czerń, pomimo młodego wieku. 

Jedyne czego żałuję to to, że tak długo przymierzałam się do tej książki. Trudno było zacząć, odnaleść się w świecie wymyślonym przez pana Martina. Do dziś nie mogę zapamiętać wielu postaci, herbów itp. 

Ale gdy już się wkroczyło w świat stworzony przez pana Martina trudno było się oderwać. 

Jedną z wielu zalet książki jest to, że autor nie przynudzał długimi opisami. 
Nikt tu nie jest do końca dobry ani zły. 
Żadej z postaci nie można nazwać nudą. Każda z nich jest inna. Czytając, bohaterowie wywołują u odbiorcy przeróżne emocje, nie zawsze pozytywne.
Podobało mi się wprowadzenie do tego elementów fantastyki np. smoki, magia itd.
Autor nie boi się uśmiercać bohaterów, co jednak przestaje być zabawne gdy uśmiercana jest jedna z ulubionych postaci, a takie prawdopodobieństwo na tle całej serii jest bardzo duże. 

Niebrakuje tam śmiesznych sytuacji czy dialogów. Choć zarzają się też momenty gdzie ma się ochotę rzucić książką w ścianę. :)

Jest niemożliwe do przewidzenia co się stanie jedną stronę później, że już nie wspomnę o większych odstępach.


Sansa bez przerwy irytowała mnie swoją naiwnością, odnoszeniem się z każdą sytuacją do ballad, które tak lubi. 

Lady Stark, myślę, że byłaby jedną z moich ulubionych postaci gdyby nie to, że tak mi się naraziła na początku książki, traktując Jona jak coś gorszego nie godnego nawet rozmawiania z jej dziećmi. Ale już całkiem ją znienawidziłam po słowach "To powinieneś być ty." wypowiedzianych nad nieprzytomnym Branem.

Arya to postać, której wręcz nie da się nie lubić, zupełne przeciwieństwo Sansy. Woli miecze, jazdę konną i wygodne spodnie od plotek, wyszywania i sukni. Ale najbardziej polubiłam ją za jej charakter oraz to, że gdy już wyznaczała sobie cel uparcie do niego dążyła.

Robb jest jedną z postaci, które w podobnym wieku muszą przedwcześnie wydorośleć, posiada wiele cech swojego ojca, jednak mam nadzieję, że nie okaże się równie łatwowierny i zbyt uczciwy jak on, bo to się dla niego dobrze nie skończyło.
Tyrion Lannister jest postacią znaną z ciętego języka, wielkiego sprytu i mądrości. Chyba jeszcze nie spotkałam osoby negatywnie mówiącej o tym bohaterze i wcale się temu nie dziwię. U mnie też należy do niewielkiego grona ulubionych bohaterów. 

Daenerys Targaryen jest kolejną bohaterką, która przedwcześnie została wprowadzona w świat dorosłych. Na początku wykazuje się naiwnością, łatwowiernością, a nawet głupotą. Przez długi czas denerwuje mnie to jak odnosi się lub mówi o swoim bracie, który sprzedał ją dzikusowi za obietnicę zdobycia Żelaznego Tronu. Potem jednak wzięła się w garść i mimo swojego młodego potrafiła dokonywać trudnych decyzji.

Serial jest zrobiony z wielkim oddaniem książce, nie jednokrotnie zauważyłam, że zostały przytoczone z niej cytaty. Aktorzy moim zdaniem byli bardzo dobrze dobrani. W serialu było jednak zdecydowanie za dużo nagości. Ale to chyba jedyna wada jakiej się tam dopatrzyłam.

Pan Martin zrobił na mnie bardzo duże wrażenie, a niewielu pisarzom udaje się wprawić mnie w zachwyt w takim stopniu. A to dopiero pierwszy tom sagi...

Cytaty:

"Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość"

"Strach tnie głębiej niż miecze."

"Ten, kto boi się przegrać, już przegrał."

"Kiedy spada śnieg i wieje biały wiatr, samotny wilk umiera, ale stado przeżyje. Latem jest pora na kłótnie. Zimą natomiast musimy chronić się nawzajem, ogrzewać, dzielić myślami. Dlatego jeśli już musisz nienawidzić, to nienawidź tych, którzy naprawdę mogą nas skrzywdzić."

"Ten, kto wydaje wyrok, sam powinien go wykonać. Jeśli chcesz odebrać komuś życie, powinieneś spojrzeć mu w oczy i wysłuchać jego ostatnich słów. Jeśteś mu to winien. Kiedy nie masz odwagi tego uczynić, skąd możesz wiedzieć, że ten człowiek zasługuje na śmierć?"

"Jeśli ktoś maluje sobie tarczę na własnej piersi, powinien się liczyć z tym, że prędzej czy później ktoś w nią wyceluje."

"Przyjęcie weselne u Dothraków przynajmniej bez trzech trupów uważane jest za nudne. A zatem jej przyjęcie musiało stanowić wyjątkową atrakcję, ponieważ przed nocą zdążyło umrzeć tuzin mężczyzn."

"Wszystkie karły mogą być bękartami, lecz nie wszystkie bękarty muszą być karłami."

"Wysłuchajcie mych słów i bądźcie świadkami mojej przysięgi. Nadchodzi noc i zaczyna się moja warta. Zakończy ją tylko śmierć. Nie wezmę sobie żony, nie będę miał ziemi, ojca ani dzieci. Nie założę korony i zapomnę o zaszczytach. Będę żył i umrę na posterunku. Jestem mieczem w ciemności. Jestem strażnikiem na murach. Jestem ogniem, który odpędza zimno, światłem, które przynosi świt, rogiem, który budzi śpiących, tarczą, która osłania krainę człowieka. Moje życie i mój honor należą teraz do Nocnej Straży na tę noc i na wszystkie pozostałe."