Baśnie Barda Beedle'a

Baśnie Barda Beedle'a

Joanne Kathleen Rowling

tłumaczenie: Andrzej Polkowski
tytuł oryginału: The Tales of Beedle the Bard
wydawnictwo: Media Rodzina
data wydania: 6 grudnia 2008
liczba stron: 112
kategoria: fantastyka, science fiction

cena: 19.90 zł

Jest to krótka książka przeznaczona dla miłośników Harrego Pottera. Jest to dodatek właśnie tej serii. Baśnie Barda Beedle'a były wspomniane w ostatniej (siódmej) części o Harrym. Są w niej zawarte wspomniane bajki  "Czarodziej i skaczący garnek", " Fontanna Szczęśliwego Losu", "Włochate serce czarodzieja", "Czara Mara i jej gdaczący pieniek". No i oczywiście najważniejsza, wszystkim fanom powieści o Harrym Potterze dobrze znana- "Opowieść o trzech braciach". Do każdej z baśni dołączono komentarz Albusa Dumbledore'a. 

Mnie ta książeczka bardzo się spodobała, w niektórych momentach rozśmiesza, a w innych wywołuje dreszcz. Jest krótka, ale naprawdę wciąga, a świat tam przedstawiony pozwala mi zapomnieć o rzeczywistości.

Cytaty:

"Podatność na zranienie jest tak związana z życiem ludzkim jak oddychanie."

"Jeszcze nikomu nie udało się sprokurować prawdziwie niezłomnego, trwałego, bezwarunkowego przywiązania do drugiej osoby, jedynie godnego miana Miłości".

"Dąb i ostrokrzew w parze nie chodzą , Połączone - nie dzieci lecz kłopoty rodzą."

"Zapłać mi smakiem twojego bólu."

"Większość czarownic i czarodziejów woli mieć różdżkę, która ich „wybrała”, niż taką, która pochodzi z drugiej ręki i przywykła do zwyczajów poprzedniego właściciela, i mogłaby odstawać od stylu uprawiania magii nowego właściciela."

"Tutaj, w kryształowej szkatułce, spoczywało bijące serce czarodzieja."

"Raz do roku, między wschodem i zachodem słońca najdłuższego dnia, zaklęcia traciły swoją moc, a w murze otwierała się szczelina, by wpuścić do zaczarowanego ogrodu tylko jednego nieszczęśnika, którego odtąd można było nazywać nie lada szczęśliwcem, bo mógł się skąpać w wodach fontanny i zapewnić sobie szczęśliwy los na resztę życia."

"Było raz trzech braci, którzy wędrowali opustoszałą, krętą drogą o zmierzchu.
Doszli w końcu do rzeki zbyt głębokiej, by przez nią przejść, i zbyt groźnej, by przez nią przepłynąć. Bracia znali się jednak na czarach, więc po prostu machnęli różdżkami i wyczarowali most nad zdradziecką tonią. Byli już w połowie mostu, gdy drogę zagrodziła im zakapturzona postać.
 I Śmierć przemówiła do nich. Była zła, że tym trzem nowym ofiarom udało się ją przechytrzyć, bo zwykle wędrowcy tonęli w rzece. Nie dała jednak za wygraną. Postanowiła udawać, że podziwia czarodziejskie uzdolnienia trzech braci, i oznajmiła im, że każdemu należy się nagroda za przechytrzenie Śmierci."

"Był raz pewien przystojny, bogaty i utalentowany czarodziej, który doszedł do wniosku, że jego przyjaciele głupieją, kiedy się zakochują. Tracą apetyt, stroją się cudacznie, podskakują, a nawet wywijają koziołki - jednym słowem, pozbywają się przyrodzonej im godności."

"Zarumieniony ze szczęścia poprosił ją o rękę i serce, a Amata, równie jak on szczęśliwa, uświadomiła sobie, że oto znalazła mężczyznę godnego jej miłości."

"Wszelkie wysiłki człowieka, by wymknąć się spod wszechwładzy Śmierci, są z góry skazane na niepowodzenie."